’t Is een misverstand

Laten we het eens hebben over ‘misverstanden’. Die zijn er in alle vormen en maten. Soms zijn ze grappig. Een simpel misverstand waar we eens goed om kunnen lachen. Maar soms wordt het zeer persoonlijk, wanneer de misverstanden gaan over wie jij in wezen bent.  

Ik weet wat zo’n misverstanden met een mens kunnen doen. Hoe eenzaam, onbegrepen, raar en gefrustreerd ze je doen voelen. 

Zal ik mezelf even voorstellen in misverstanden? 

Ik ben 41 jaar en ik weet dus alles over die misverstanden.

Ik ben hoogsensitief geboren. Ik was het dus al altijd, van in de wieg.  Als baby, als peuter en kleuter, als kind, als jongere, puber en jongvolwassene… zat het er al – in mij en liet de eigenschap van zich horen. Maar ik kon haar roep toen nog niet verstaan. Ik sprak haar taal nog niet en er was geen vertaler/tolk in de buurt. 

Ik wist het toen nog niet. Ik was me er niet van bewust.  Hoogsensitiviteit had ook niet altijd die naam.  Toen ik kind was, ‘bestond’ het niet.

Ik was vindingrijk, zachtaardig, lief, dierenvriend, one of a kind, grappig, maar… Ik werd ondanks alle goede bedoelingen van ‘de wereld’ niet altijd echt ‘begrepen’ of ‘gezien’ in mijn gevoeligheid en dus was ik voor de anderen vooral toch ook: 

Echt wel koppig

In mijn jaarboek van het zesde middelbaar staat het zwart op wit:

Als ik iets in mijn hoofd zitten heb, zit het nergens anders. 

Ik hou ervan de dingen op ‘mijn manier’ te kunnen doen en dat is meestal niet de gangbare of gemakkelijkste weg. 

Afwijkend gedrag dus. Zeer vervelend soms ook voor mezelf en de anderen. 

Er is een duidelijke link met hoogsensitiviteit ontdekte ik later.

Zeer hyperactief

Doe eens kalm, was mijn tweede naam. 

Met het ouder worden is mijn ‘drukte’ wat verinnerlijkt en het energie-level wat gezakt, maar als kind ging ik rad-slaggend door het leven en had ik altijd wel ergens een plakker van een of andere valpartij of grellig accident. Ik had/heb ook de ene tic-nerveux na de andere.

Nu weet ik dat ik eigenlijk in een bijna permanente staat van overprikkeling door het leven ging.

Zo huilerig en dramatisch 

Mijn gevoelswereld en bijbehorend drama was/is vaak moeilijk te begrijpen, maar ik ben ‘emotioneel reactief en zeer actief’, dat is een feit.

Ze is afstandelijk

En misschien wel het grootste of voor mij pijnlijkste ‘misverstand’: 

dat ik afstandelijk zou zijn of ‘uit de hoogte’ zou doen. Vooral tijdens mijn studentenperiode had ik er last van. Van die ‘eerste indruk’ die ik soms achterliet. In nieuwe situaties, in grote groepen, op fuiven, bij nieuwe mensen die ik niet kende. 

Ik herinner me dus nog goed waar ik mee worstelde als jong-volwassene en waar ik naar verlangde. 

Hoe leuk en tegelijk moeilijk die periode ook was. En hoe anders en raar, ‘afwijkend’, bang ik me soms daarin voelde. 

Ik wist het dus toen nog niet… dat ik hoogsensitief was. 

Waarom ik last had, me zo anders of niet begrepen, niet goed genoeg voelde. Waarom ik het zo moeilijk had mee te draaien in de systemen, of me er niet thuis in voelde. Waarom ik zo deed of niet deed, waarom ik zo reageerde, zo diep dacht, wat ik nodig had, …

Ik versta het ergens wel

Wanneer je hoogsensitief bent, werd jij ook  zo goed als zeker al wel eens met misverstanden of onbegrip geconfronteerd, toch. 

Of misschien neem je zelf tot nu toe ook nog heel veel ‘misverstanden’ voor waarheid aan, omdat je nog niet beter weet. 

Misschien wil je helemaal niet ‘bekennen’ dat je hoogsensitief bent omdat je bang bent om dan meteen in een ‘vakje’ te worden geplaatst? 

De – soms goed bedoelde adviezen van anderen – kunnen je het gevoel geven dat er iets ‘mis’ met je is en dat je ‘niet goed genoeg’ of ‘te veel’ bent. En als je ze vaak genoeg hoort, ga je ze soms zelf ook geloven. 

Je kan je er zeer eenzaam en onbegrepen door voelen. 

Of je krijgt een innerlijke stem die voortdurend van die stomme dingen tegen je zegt.

…

1 op 5 mensen zijn hoogsensitief. We behoren dus tot ‘een minderheid’ die fundamenteel anders is en dus voor ‘de anderen’ niet altijd gemakkelijk te begrijpen of te volgen. 

En geef toe, soms begrijp je jezelf ook nog niet helemaal even goed. 

We kijken anders naar de wereld en verwerken hem op een fundamenteel andere manier. Daar zit een verklaring voor heel veel van de misverstanden. 

Neem nu bijvoorbeeld in een random gesprek. Onze hersenen werken pijlsnel, ons denken neemt de ene zijweg na de andere, we leggen voortdurend nieuwe associaties, pikken hier verder op in, herinneringen en vroegere kennis wordt geactiveerd, gevoelens worden losgemaakt, sociale overwegingen worden eraan toegevoegd, we springen al eens out of the box… waar we uitkomen in ‘het verhaal’ is voor ons zeer logisch, … maar voor ‘de ander’ is het soms gewoonweg niet te volgen. 

Die staat dan naar je te kijken als een koe naar een trein of ervaart je als zeer onbeleefd omdat je hem niet laat uitpraten (omdat jij al na 1 minuut wist wat hij bedoelde te zeggen en niet het geduld had om nog 10 minuten verder te luisteren). 

Nog een ander dingetje. Niet iedereen voelt op een zelfde intense manier als jij de ander aan, … soms gaan we er echter wel vanuit dat dit ‘lezen’ van de ander vanzelfsprekend is en raken we gefrustreerd in die ander die niet door heeft of tussen de regels door kan zien wat jij eigenlijk verwacht of verlangt.

De ander begrijpt niet altijd hoe heftig wij ‘voelen’. Die intensiteit is trouwens ook geen keuze. 

Ik voer geen pleidooi om jezelf te ‘verantwoorden’ of ‘verdedigen’ in je hoogsensitiviteit. Of om te gaan roepen naar de wereld ‘je verstaat me niet, ik ben wel hoogsensitief hé’. Hoogsensitiviteit is geen ‘excuus’ en voor het overige ‘pick’ je best je battles en schat je best in of een persoon het waard is om het misverstand proberen op te helderen, jezelf te verduidelijken of verklaren, te leren zeggen wat je nodig hebt en elkaar te vinden ergens onderweg. 

Ik moedig je wel echt aan om jezelf beter te begrijpen in je gevoeligheid.

Hoogsensitiviteit misbegrepen

Toen ik uiteindelijk meer te weten kwam over hoogsensitiviteit verklaarde het enorm veel voor mij. 

• Ik kon mezelf er beter door begrijpen. 
• Bewuster zijn. 
• Andere keuzes maken. 
• Het gaf een zicht op waarom de dingen lopen zoals ze lopen. 
• Het gaf me erkenning en herkenning. 
• Een weg uit de schuld en schaamte. 
• Een manier om mezelf dik ok te vinden en te omarmen. 
• Een richtingwijzer naar de toekomst met een plaats voor mijn unieke eigenheid, potentieel en talent. 
• Een kudde van gelijkgestemden.

Het gaf me ‘een rode draad’ die ik in handen kon nemen. Een manier om met de uitdagingen en lastigheden om te gaan en ze te kunnen ombuigen naar iets wat werkt voor mij en mijn omgeving.

En dus ook een opheldering van heel veel ‘misverstanden’. 

Dit ben ik ook, misschien wel dankzij mijn hoogsensitiviteit

Ik ben een Tsundoku 

Dat is eigenlijk een Japans woord voor iemand die een beetje ‘boekenverslaafde’ is. Ik beken. Ik hou enorm van verhalen. Verhalen brengen voor mij schoonheid en orde in een chaotische en soms ‘random’ aanvoelende wereld. Ik ben dus een verhalenverteller.

Een ezelmadam 

Ik ben graag bij alle dieren, maar ezels hebben een bijzondere plaats in mijn hart. Ik ben beëzeld, helemaal gek op deze sensitieve wijze wezens. Als ik erover begin te praten loop ik over van liefde en passie. Als ik er bij ben voel ik puurheid en vrede. 

Een upcycler 

Ik breng schoonheid naar boven daar waar het op het eerste gezicht vaak niet meer gezien wordt. Ik hou ervan schatten te vinden tussen rommel, de ziel wakker te maken en op te blinken in ‘verloren’ voorwerpen, mensen of plaatsen. 

Villa mijn gedacht 

In feite ben ik een kruidenvrouwtje dat met haar beestjes in het peperkoekenhuisje woont. Maar dan in de 21e eeuw. Mijn huisje in Testelt, waar ook mijn thuiskantoor is, heet ‘Villa Mijn gedacht’. En dat past helemaal. Ik kom er helemaal thuis bij mijn hond Lennie, kat Loewie, de kipjes en in mijn hof en moestuin. Het is mijn ‘happy place’ – een en al gezelligheid. 

Bucket list

 Er staan geen verre reizen of spannende avonturen op mijn wenslijst. Eerder klein geluk om te plukken, zoals nog leren pottenbakken, hout bewerken, imkeren en als ik echt ‘wild’ droom ooit eindigen op een eigen boerderijtje ergens in een heuvelachtig groen landschap.   

Gratis e-boek ‘de 7 grootste misverstanden over hoogsensitiviteit’

Ik heb voor jou en alle andere hoogsensitieve jongvolwassenen een boekje geschreven. 

Ik heb het gemaakt om een aantal hardnekkige misverstanden die de ronde doen over hoogsensitiviteit de wereld uit te helpen. Met wat duidelijke uitleg en een paar goeie logische verklaringen komen we al een heel eind. Ik deed mijn best. Zodat je niet te lang met vervelende ideeën over jezelf zou blijven rondlopen. 

20 mei 2021