Visgraat of rechte lijn ?

De laatste weken ben ik aan het doe-het-zelven. Mijn thuiskantoor vorm aan het geven, voor mezelf en voor jullie. 

Ik word helemaal wild, in positieve zin, wanneer ik mag inrichten. Mooimaken is mijn ding. Daar leef ik van op, daar word ik gelukkig van, in dat nestje kan ik een ei leggen, daar heb ik talent voor … 

Even wild word ik echter ook van wat er op die momenten in mijn brein-fabriek gebeurt. Weet je wel, de oneindige opties en linken die er worden gelegd? De gps die je naar de zijwegen stuurt… Je weet heel goed – ik blijf beter op de grote baan – er is toch dat stemmetje dat zegt “is dat wel een goed idee hier afslaan”, maar toch: je draait het stuur en voor je het weet zit je daar te tuffen tussen de boomgaarden, achter een tractor, op de trage wegen. Pas op, dat kan mooi zijn, ik ben voor de vertraging, daar kan je van genieten, daar kan je pareltjes ontdekken, rust vinden, … Tot je een tegenligger krijgt, merkt dat je niet op tijd op je bestemming zal geraken of merkt dat dat baantje toch wel heel smal wordt en je niet goed weet waar je gaat uitkomen of op een dood spoor vast komt te zitten en dan de weg niet meer terugvindt… Eek!

Driewerf hoera dus voor het Hoogsensitieve brein! Een krachtige machine. Soms in je voordeel, soms in je nadeel, altijd met een kostprijs, maar het is jouw en mijn brein. 

Ok, terug naar de hoofdweg, het kantoor. “Waarom begin je er niet gewoon aan”, hoor ik dan. Maar als ik aan het ene begin, denk ik al aan het volgende dat daaraan vasthaakt, dat andere dat dan ook eerst moet gebeuren of waar ik al rekening mee moet houden, de keuzes die moeten worden gemaakt en waarvan ik toch eerst wil weten of er dan toch niets mooiers of beters bestaat (ook al heb ik iets moois naar mijn zin gevonden en vaak daar dan uiteindelijk toch voor ga)… 

Gevolgtrekking: het duurt wel efkes. Geef me wat tijd. Elk ‘projectje’ wordt zo megalomaan dat je soms de moed verliest of niet weet hoe er een begin aan te knopen. 

Ik heb geleerd dat het dan inderdaad wel helpt om gewoon al aan iets kleins te beginnen, iets kleins te doen, te doen wat er nu al kan, stapje voor stapje go with the flow. 

Ik heb btw gekozen voor een jungle-toilet. Een ‘groene ervaring’ voor diegenen wiens zenuwstelsel de volgende keer ze op de afspraak zijn zodanig ontspant dat ze even naar het kleine kamertje moeten. Ik hou van groen, planten, … een jungle-toilet is dan een logische keuze. “Word dat niet wat veel”, hoor ik dan bezorgde familieleden zeggen die het work-in-progress volgen. “Zo’n zwart-wit vloertje in 3D met donkergroene tegels én met junglebehang?” “En waarom moeten die tegels in visgraat worden gelegd?! Het is toch veel gemakkelijker wanneer je gewoon kiest voor een rechte lijn.” Ah nee, mijn Hoogsensitief brein ziet, denkt, voelt niet in rechte lijnen en is eerder van het ‘complex’. Dat is helemaal ok en dat komt ook altijd goed heb ik geleerd, met voldoende rust en hersteltijd. We kunnen niet anders dan moeilijk doen, sorry, het wordt tegelen in visgraat in een kleine ruimte. 

Naast Hoogsensitief ben ik ook een koppige doorzetter en een believer in het principe ‘alles komt goed’ en ‘dat gaat niet bestaat niet’. Hoogsensitief zijn is ook altijd maar één stukje van je persoonlijkheid dus daar krijg je van alle boeiende combinaties en zo gelijken we als sensitievelingen evenveel op elkaar als we soms van mekaar verschillen. De natuur heeft berekend dat het voor het overleven van onze soort trouwens aangewezen is dat ongeveer 20% van de menselijke breinen op deze complexe manier werken. De andere werkingen zijn even noodzakelijk en waardevol, maar ze mogen er allebei zijn en de een is niet meer of minder waard dan de ander. 

Soit, we zitten nu al halfweg het tegelen. Ik zie jullie en mezelf daar binnenkort al zitten, genietend in de jungle en op het kantoor, samen aan de slag. Daar word ik nu al vrolijk van. In die complexiteit onze weg vinden, ons brein begrijpen en accepteren, de teugels ervan in handen nemen, … Na het worstelen met het leggen van de visgraat, de schoonheid ervan ten volle omarmen. 

Wil je ook graag doorgroeien in je sensitiviteit? Van een worsteling naar een omarming, van een kwetsbaarheid naar een kracht, terug dichter bij jouw natuur? Schrijf je dan in voor een groepstraject (de volgende groep start 21 januari), een individuele coaching of sensitieve activiteit. 

8 januari 2021

Visgraat of rechte lijn ?
keyboard_arrow_up
menu

{{ popup_title }}

{{ popup_close_text }}

x