Annelies

In mijn jaarboek van het zesde middelbaar staat het zwart op wit: 

Als ik iets in mijn hoofd zitten heb, zit het nergens anders.  Ik hou ervan de dingen op ‘mijn manier’ te kunnen doen en dat is meestal niet de gangbare of gemakkelijkste weg. 

Afwijkend gedrag dus. Zeer vervelend soms ook voor mezelf en de anderen.  Er is een duidelijke link met hoogsensitiviteit ontdekte ik later.

Doe eens kalm, was mijn tweede naam. 

Met het ouder worden is mijn ‘drukte’ wat verinnerlijkt en het energie-level wat gezakt, maar als kind ging ik rad-slaggend door het leven en had ik altijd wel ergens een plakker van een of andere valpartij of grellig accident. Ik had/heb ook de ene tic-nerveux na de andere.

Nu weet ik dat ik eigenlijk in een bijna permanente staat van overprikkeling door het leven ging.

Mijn gevoelswereld en bijbehorend drama was/is vaak moeilijk te begrijpen, maar ik ben ‘emotioneel reactief en zeer actief’, dat is een feit.

En misschien wel het grootste of voor mij pijnlijkste ‘misverstand’: dat ik afstandelijk zou zijn of ‘uit de hoogte’. Ik had ik er last van. Van die ‘eerste indruk’ die ik soms achterliet. In nieuwe situaties, in grote groepen, op fuiven, bij nieuwe mensen die ik niet kende. 

Ik herinner me dus nog goed waar ik mee worstelde en waar ik naar verlangde. 

Hoe anders en raar of ‘afwijkend’ of bang ik me soms daarin voelde. 

Ik wist het dus toen nog niet… dat ik oa hoogsensitief was. 

Waarom ik last had, me zo anders of niet begrepen, niet goed genoeg voelde. Waarom ik het zo moeilijk had mee te draaien in de systemen, of me er niet thuis in voelde. Waarom ik zo deed of niet deed, waarom ik zo reageerde, zo diep dacht, wat ik nodig had, …

Toen ik uiteindelijk meer te weten kwam over hoogsensitiviteit verklaarde het enorm veel voor mij. 

• Ik kon mezelf er beter door begrijpen. 
• Bewuster zijn. 
• Andere keuzes maken. 
• Het gaf een zicht op waarom de dingen lopen zoals ze lopen. 
• Het gaf me erkenning en herkenning. 
• Een weg uit de schuld en schaamte. 
• Een manier om mezelf dik ok te vinden en te omarmen. 
• Een richtingwijzer naar de toekomst met een plaats voor mijn unieke eigenheid, potentieel en talent. 
• Een kudde van gelijkgestemden.
• …

Het gaf me ‘een rode draad’ die ik in handen kon nemen.  Een manier om met de uitdagingen en lastigheden om te gaan en ze te kunnen ombuigen naar iets wat werkt voor mij en mijn omgeving. 

Dat stuk van mij, 1 stuk van mij, maar wel een zeer bepalend. 

Jonge mensen begeleiden op de razend interessante ontdekkingstocht en het proces dat daaruit kan voortkomen. 

De groei en ontwikkeling samen doormaken en doorleven.  De transformatie van lelijke eend naar jonge zwaan in gang zetten!

Mensen en deel uitmaken van hun persoonlijke uitdagingen en groei, werken met dieren en natuurlijk gedrag, werken met en in de natuur, en elke mogelijke combinatie daarvan… is mijn passie.

Ik ben een Tsundoku

Dat is eigenlijk een Japans woord voor iemand die een beetje ‘boekenverslaafde’ is. Ik beken. Ik hou enorm van verhalen. Verhalen brengen voor mij schoonheid en orde in een chaotische en soms ‘random’ aanvoelende wereld. Ik ben dus een verhalenverteller. Ik hou van woorden, schrijven, dichten, van straffe beelden. Ik ben ook vertaler/tolk en doe niets liever dan de verhalen en wijsheden uit de natuur te koppelen aan jouw verhaal.

Een ezelmadam

Ik ben graag bij alle dieren, maar ezels hebben een bijzondere plaats in mijn hart. Ik ben beëzeld, helemaal gek op deze sensitieve wijze wezens. Als ik erover begin te praten loop ik over van liefde en passie. Als ik er bij ben voel ik puurheid en vrede. Onder het rubriekje ‘verschil‘ kan je meer ontdekken over begeleiding met ezels.

Een upcycler

Ik breng schoonheid naar boven daar waar het op het eerste gezicht vaak niet meer gezien wordt. Ik hou ervan schatten te vinden tussen rommel, de ziel wakker te maken en op te blinken in ‘verloren’ voorwerpen, mensen of plaatsen. 

Villa mijn gedacht

In feite ben ik een kruidenvrouwtje dat met haar beestjes in het peperkoekenhuisje woont. Maar dan in de 21e eeuw. Mijn huisje in Testelt, waar ook mijn thuiskantoor is, heet ‘Villa Mijn gedacht’. En dat past helemaal. Ik kom er helemaal thuis bij mijn hond Lennie, kat Loewie, de kipjes en in mijn hof en moestuin. Het is mijn ‘happy place’ – een en al gezelligheid. 

Bucket list

Geen verre reizen op mijn wenslijst, maar wel nog leren pottenbakken, hout bewerken, imker worden en als ik echt ‘wild’ droom een eigen boerderijtje ergens op een heuvel.   

Gewoon ZIJN vind ik heerlijk – BETEKENISVOL zijn – Altijd BEZIG – Diepzinnig – Ik wil er kleur aan geven door wie ik BEN – Fijngevoelig – Ik heb nood aan SCHOONheid en PURE ECHTheid – Verwonderen – MOOIMAKER – Persoonlijkheid leggen – VRIJheid – Mijn tijd en tempo – Ik wil ZORGEN voor mezelf – Ik geniet ervan om te zorgen voor – Vertrouwen – Ik wil er ook ZIJN voor de ander – Bij dieren, in mijn hof en in de natuur is mijn VEILIGE plek – Dicht bij mijn natuur – Ik spring er al wel eens tussenuit –

En ik kijk er heel erg naar uit je ergens ten velde te ontmoeten !

Hier vind je meer informatie wanneer je met mij aan de slag wil.

Wil je kennismaken om te zien of we klikken?